Romantik Komedi
hani geçsen o usul sokaktan gün doğabilsem ben
yeniden …
seninle şımarmalarımız düşüyor önce hangimizde
daha çocuk bir telaş bilinmez masallar kokluyoruz
kerevetlerce
üç elma tadı damağımızda kalıyor hep bir sonrada
o sonra da kalpler çiziyoruz duvarlarımıza ay renk
hatırlar mısın bilmem o şiirlere kuşlar tünüyor aşk
çiçekler açıyor mis kokuyor bahçeler ki bir yanına
seninle bir yanına benimle geliyor yaz şehre meşk
tanrım ne romantik
arada nihayet arada nihavent alıyor yolların sevda
ya
koşmaktan yorulmuyoruz orada korkmalardan hiç
nedensiz yarınlardan iç salınıyoruz savrulmalarda
son yudum tekila
sahi kaç zaman geçti böyle hani sessizlikte sensiz
kaç hayat geçti gençlik bir bekleyişte - kaç duman
tüttüm
nerede ve nasıl o ince fasıl kaç sahil yolu hayatlar
öptüm
şimdi seni özlemeleri geri getiriyor o vapurlar yar
nasıl başarıyorlar bilmiyorum
şarkını söylerken dalgalar uslanıyorum ıslak ıslak
bir bizi anlatamadığım vuruyor kalbe ya fena şekil
bulutum
ki komedi midir tanrım o değilse bu değilse nedir
o şahane ayrılık o göz yaşları o hıçkırık düğümler
kırılan umutlar vesaire de
hisseder misin bilmem bu bize yağmurlar yağıyor
aşk şimdilerde ve
sen olmadan anla büyüyemiyorum sevgili ve beni
kimse sevmiyor böyle sen olmadan yüzemiyorum
sen olmadan boğulamıyorum sen olmadan nicesi
çok şey daha …
hani geçsen o usul sokaktan dün batabilsem ben
keşke
15 Ağustos 2007 İstanbul
|