Doksan Üç Yazı

 

o tepelere yaz yağıyoruz hâlâ ve ısrarla gözümüz olmuyor denizlerde

bu tenhada ne yenir ne içilir sarhoşluğum - ya da hiçbir şey deme de
ben bir köşede dururum böyle sessizce

kimin kime bir güzellik borcu var bilmiyoruz ya işte biraz buhranlı olup
geçiyorken o sokaklar varacağımız o işkence bir aşkın sahi neresinde

içimizde dışımızda bir daha içimizde bir daha dışımızda - çığlığımızda
bu ne


ve içerken demi hani ayağına dolanıyor mu gece ki gel boğ gerekirse
bir yazın en havalı çocukları ölelim öyle

herkes bizi çok sevmesin de garip bir uyum açsın çiçekler bahçemde
albümlerce sığınma renginde tok böyle

bir şiir yaz bir şarkı söyle aklına ne gelirse söyle hangi anıdan geçmek
istiyorsun ya da hangi gururla sevişmek onu bile en değer sızılarından
bir ömür de susabilirsin zamanında uçmalarından


kendim

katlan öfke bir hayat fena dağıldın kuşan kılıç bir savaş fena boyandın
ve başarabilirsen de kırıt biraz kırılganlığım

sevmesinde beni biraz açık var bir açık açlık gitmesinde sonra bulutlar
yar bela savurganlık özürler var uçurumum

kalbim

bir daha rengi mavi olur mu intiharların bir daha iki kere anlamlı tadımı
verir mi saklanmalarım
kimler susarım neler kusarım olmadık bildik semalarında - ağlamasına
ağlarım da korkamam

bir dansa dokunamam sabah sancım bir sandala açılamam sevmemin
kederi olsa gerek seni bir gençliğe çok fazla sarılamam

en vahşi teneffüsünde korlar kaplar bu aşkın en yabani gülüşünde bile
fazla bir delilik olur düşünürsem sana ve bana kıyamam


tenin bilmem ne teri bedenin bilmem kim bedeli kaça kiralanır bir kader
başka bir kaderden

ve sonra tazelik güze dönerken bir el sallanır sallanan her el veda mıdır
düşülen her savrulma bir vurulma

kaçabildiğimiz kadar korkak mıyızdır saçabildiğimiz kadar yarınlarımızda


bir perde daha çekilir bir kapı baca daha kilitlenir bir gitme daha bırakılır
elden ne gelirse elden orada hazırsındır
ne giderse elden burada yalnızsındır sahi artık kaç yaşındasındır sevgili

oraya bir daha yaz gelmedi gördüm ben seni kaybetmelerimle büyüdüm
ve öyle bir yürüdüm ki ardından gururlu nice kahraman süzüldüm sevgili

bir de - o kumsallara yıldızlar yağıyor hâlâ ve toplamıyoruz hiçbirini de...

yanacağımız nice aşk var hâlâ…



2009 - İstanbul