|
Mevsim Normalleri Dışında
- Önder'e -
şu senin kalpten anlamayan lâl hâllerin bedelini
bütün bir aşk ben ödedim – bütün bir aşk içinde
hangi mevsim
yaz mı
bir yanışın inceliği bir akışın kalbe deniz kumsal
sanırım burada en çok şarkıları özlüyoruz az mı
üstüne gelip geçiyor anlar anılar gelip geçtiğimiz
gibi bir dil nerede tıkandığımızı bilmiyorum sahil
ya da nerede başa sardığımızı
nerede kavuşamadığımızı hani orada dün oluyor
gün batıyor tenimize ve bitmekten yorulmuyoruz
yine de o yıllar ve o yollar bizi
bir çift martı sesi çığlığımız oluyor o sabah pusu
o ufuk kuşatıyor kimse sisliğimizi sonrası da illa
güz mü
eylüldü önce ve yapayalnızdık ıssız yağmurlarla
arsız sokaklarla yerinde bir öyküde inat direnen
bir hüzün hangi şiirin son hecesinde süslemişti
bizi de yaprak yaprak düşmüştük yalan düşlere
bir hüzün hangi şiirin
hayat o kadar da acımasız değildik sana benzer
serzenişlerimiz olmuş olsa bile öz yaşlarımızda
o bile ayrı saklanılası
hani nerede kaldı direnişim cam buğusu hani o
aklına esip geldiği vapur nerede kaldı dilenişim
kış ise
eski bir alışkanlık farklı bir bakış açısı aşk-ı kar
beyaz ve yerinde bir soğuk yakışırken yakınma
bizi bize bırakıp gitmenin canı cehenneme kalp
öyle katı sözlerin öyle kati gözleri katil hislerim
masum duruşlarımız mı aşikar
titredikçe titremenin sanırsın geçer izleri orada
en fazla kim olmuştur nefes alışları ve her şeye
rağmen dik durmuştur kalışları
inanayım mı yorganım sarılayım mı sımsıkı ona
durup durup bu ateşi söndüreyim mi yolculuğu
ilkbahar
mayıstı en çok taze çiçekler ayrılığa yabancıydı
ve annesinin ellerini hiç bırakmadı orada çocuk
hiç durmadan istanbul koştu yarınlarla kuşkusu
hani belki uyandığında son bulurdu bu gitmeler
bu bitmeler yok olurdu ansızın
kime anlatabilirdi bunu en çok kim inanırdı diye
bir sigara efkara tüterdi de sonunda ne sönerdi
kadehler uzak hasretleri içerdi
peşinde bir ihtimal sere serpe bir gök yakarışın
haykırışın canının acıması normal gidişinde ay
ki bütün bir aşk içinde hangi mevsim - sahiden
06 Ekim 2007 İstanbul
|
